Yine Sen Geldin Aklıma

Yine sen geldin aklıma şiirin dizelerinde gezerken,
Eski bir şarkının nağmesi gibi usulca sızdın içime
Kelime kelime seni işledim beyaz sayfalara,
Her mısra bir nefes oldu, her kıta bir durak
Gözlerin bir deniz feneri gibi yol gösterdi karanlığa

Yine sen düştün aklıma bir şiirin kıyısında dolaşırken,
İçim bir mısra boyunca sustu, bir hece kadar özledim seni.
Rüzgâr, suskunluğumu savururken şehrin sokaklarına
Solgun bir çiçek buldum eski bir defterin arasında
Takvimler yırtıldı, mevsimler değişti
Senin olmadığın her yer dar, her köşe eksik kaldı

Bu gece, kendimde seni aradım,
Buğulu bir cama yazdım adını,
Kirpiklerin, gözlerinin önünde parmaklık olurken
Bakışlarının derin kuyularında, anlarım usulca kayboldu,
Zaman, nefesini tutar sen bakarken
Sesin, ruhumun ıssız kıyılarına süzülen duru bir su misali
Ve şimdi yanımdasın ya, bu şehir, her adımda aşka uyanır
Her köşede sükûnet başlarken, sanki yeryüzü göğe yaklaşır