Yine Sen Şiiri - Ersen Gültepe

İntiharlar ülkesinde açan çiçekler kadar yalnızım.
Ve rüzgar cenneti yaşatırcasına esmekte ara ara.
Sınırsız değil mavilik yada kahverengi denizler.
Ne kadar başıboş görünse de bir ahengi var.

Bu yaşanan anlamsızlıklar;
Yaşamayacaksın nasılsa, hiç bir zaman bunları
Ve anlamayacaksın.

Gözlerini gözlerimden kaçırma sakın
Ben özgürlüğü getirecek umutlara bakıyorum sadece.

İntiharlar diyarındaki sesleri duyabilirmisin ?
Yada karanlık bir sabaha uyanmayı ?
Özel anlardır sevinç duygularının kabardığı.
Bu haldeyken dahi sen olduğunu bile bile,
Sana haykıran mürekkep darbelerini görüpte,
Arkanı dönüp gidebilir misin ?

Sahipsiz, bir başına, başı boş ama emir alan.
Sürünen, yatan, kalkan, için için sana ağlayan,
Ağırlıklar altında ezilen, sevinince herşeyi unutan,
Yani unuttuğunu sanan bütün duyguların ortak noktası.

Tuzlu ile tatlı suyun karışma ihtimali kadar umutlu,
Gece ile gündüz kadar uzak ve bir o kadar da yakın,
Anlamsız gelen sözleri bir düşünebilsen,
Aklında yine sen, gözlerinde yine sen.