Yine Sen Şiiri - Selma Erdeviren

Hep seni anıyorum
Zamanın her zerresinde,
Her koşulunda evrenin.

Yağmur yağıyor bazen,
Seni anıyorum;
Yağmurlu günlerimiz geliyor aklıma,
Yağmurlu günlerdeki gözlerin,
Islanıyorum.

Hava birden açar ya baharın başında;
Mümkün değil mutlu olmamak,
Sevmemek birini delice.
Güneşte tatlı bir sıcaklık
Ruhumu sarıverince
Sen geliyorsun aklıma;
Bakışların bir kocaman evren,
Güneşte sen, yine sen.

Sevdiğin bir şarkı vardı hani,
Beni dile getiren.
O şarkıyı duyuyorum hep
Yolda yürürken.
Alıp götürüyor beni sana,
Notalar tren oluyor
Hasretimi bitiren.

Şiirler yazıyorum senin için
Ölümsüz bir aşktan yana,
Mutlu olacaksın bir kulak versen.
Her dizesi gözyaşlarımla ıslak,
Her dizesi aşkımla sıcak.
Hepsi sana armağanım olsun
Kabul edersen.

Yollarda çocuklar,gençler görüyorum
Okullarına giden.
Kendi gençliğimi düşünüyorum
Başlamadan biten.
Sen de dönüyor musun maziye?
Bir kez dene istersen.
Benim mazimde baştan başa
Sevilen sen,seven sen.

Son saatleri de olurmuş insanın,
İşte ben şimdi o yerdeyim.
Gözyaşlarım yetiyor,ne çıkar gelmesen.
Hayalimde sen, dudağımda sen.
Şekiller değişiyor,yer değiştiriyor iki dünya;
O kadar habersiz,o kadar birden.
Duanı hazırla,dinleyeceğim söylersen.
Dönüş yok artık,bin bir dilekle de gelsen.
Şu anda bile kalbimde yalnız sen,
Yine sen.