Yine sefinemiz doldu dert ile
Açıldı deryaya saldı gidiyor
Bahçedeki güller hem hasret ile
Kadrini bilen yok soldu gidiyor
Yalan dünya cefasından geçenler
Mahşerde İdris´le hülle biçenler
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta