Yine sarılmışım, bir sokak lambasına

Gecenin bir yarısı
Işıklar sönmüş, Karanlıkta
Ben dolaşıyorum kimsesizlikte
Ağlamamaya çalışarak

Yollar sarhoş olmuş
Bir oyana gidiyor, bir buyana
Yok yok galiba benim sarhoş
Yoksa binalarmı sarhoş, üzerime geliyorlar

Ve sen kucak açmışın
Ve koşuyorum sarılıyorum sana
Buz gibisin, yapışıyor yüreğime
Saçlarını koklamaya çalışıyorum

Yine sarılmışım, bir sokak lambasına
Sen sanmışım, hayalmiş meğer
Ne işi varki bir meleğin, dünyada
İşte benimkisi, sarhoşluk, sensizlikten