Yine Sana Hep Sana Şiiri - Büşra Nisa Kaya

Döküldü inciler cebimden gözlerim doldu taştı.
İnadına yaşıyorum, kırık dökük.
İnandığımla yaşadım, kaç kere saydım doğan güneşleri,
Ayın yüzünü ezberledim derdinle.

Aynı sahilde bir şubat ayı gelecek.
Yürümeyi unutan kadın, ona defalarca koşacak.
Senden kalan son anıları tekrar tekrar yazacak,
Unutmak kader olana kadar hep seni sevecek.

Ya kin tutarsın ya öldürürsün, dedi biri.
Kinim, akan sularda akıp gitti.
Ölmek için zamanı katladım, koydum cebime,
Ruhumun sırtındaki yüklerle.

Yaşamaya cesaret edecek kadar kördü gözlerim.
Her şey darmadağın, her sokak anıya bulanmak üzere.
Sarpa saran gecenin suretinde seni buldum yine

Yaralı yok, her yer kan revan.
Çığlıklarımda kopan, yankılanan ismin.
Ararsan beni yine gecenin karanlığında,
Rüzgardan kopup gelen bir sessizlikte bulursun.