Yine sana dair Şiiri - Sefa Çelik

Gözlerim uykusuzluğa galebe çalarken
Yine bir yalnızlık dolanıyor etrafımda
Gece yeniden başlıyor
Ve yüreğim sensizliğimden kanıyor
Sen yine yoksun ve ben yine ağır yaralı.

Yaşamak senden ibaretmiş
Sensizlik ölümü özlemekmis
Uzaklıklar gurbet değildir
Asıl gurbet yanyanayken sensiz kalmakmış
Senden çok şey öğrendim
Yokluğundan da

Yine pusu kurmuş bu karanlık gece
Hatıralarımızı birer dikenli tel gibi döşenmiş sana doğru düşlerimde
Ben yine sana doğru koşuyorum
Tuzaklardan pusulardan habersiz
Takılıp düşüyorum yine
Acıyorum kanıyorum ve doğrulamıyorum sensizken
Iğıl ığıl akıyor yüreğimden
Damla damla kanıyorum
Tükeniyorum ne olur anla
Bu karanlık sensizlikte.

Yoklugun sürgünde koca bir memleket hasreti
O kadar anlamsızım ki sensiz anlatamam
Boynumda yarım kalmanın ve yarım bırakmanın ağır vebal esareti
Bütün inatların yanında eksilmeyen sevdam ve gözlerin ve ellerin
Çatlayası bu yüreğim hatta zehir sözlerin bile
Bir bilsen nasıl özlediğimi
Kahırdan sigara üstüne sigara yakarsın
Ve dumanlar yükselirken pencerenden sabaha karşı onüçüncü şiirini yazmış olursun
O kadar doluyum ki sensiz anlatamam dokunsan dağılacak tutsan kırılacak sanki her yanım
Olmuyorum sensiz olamıyorum
O kadar işte

Ben sensiz ölmek istemiyorum
Bu
sence
çok mu
bencilce ?

Sefa ÇELİK