Yine Papatya Şiiri - Yusuf Sinan Berber

görmek istemeyenlerin, görünce hüzüncüsüyüm ben,
görmek isteyenlerin görünce sevincesi,
eski bir kutuya sıkıştırılmış yaşanmışlıklarmı daha kutsal
yoksa, yaşlı bir kütüğün gövdesinde, eskimiş mevsimler mi,
bildiğim bir şey var, papatyalar anlamını yitirdi,
son yaprak, ne seviyor, ne sevmiyor çıktı, çekimser,
oysa ki, papatyalar ısrarlı kılmıştı,
uykulu gözlerinde ki gülümsemeyi, o sabah,
kokusu bin yıllık mayıs eder sanmıştım,
o yeşil tonlarda ki, bahçede ki sevincin,
umutlarımın demeti, tozlu bir yatak altında unutulmuş,
bir ineğin yediği samandan bile daha vitaminsiz şimdi,
açılmamış günlerin, kızarmış salkımlarıydı onlar,
gecede gördüğüm, duyduğum, hissettiğim ışıktılar,
göze, görülmeye, görmeye alışıktılar,
görmeyen gözlerin, kör ettiği papatyalar.