Yine Ordayım Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Yine kar kapattı yüce dağları,
Yine ateşlerde, yine kordayım,
Beyaz tüller örttü yeşil bağları,
Ben yine yanında, yine ordayım.

Döndü rüyalarım yine kabusa,
Hasretten kalbime ne hal olduysa,
Tükenen ömrümden kaç gün kaldıysa
O kalan ömürle oralardayım.

Gelmek istiyorum, gelemiyorum,
Ölmek istiyorum, ölemiyorum,
Kader bırakmıyor, gülemiyorum,
Çileler içinde yaman zordayım.

Gün senle başlıyor, geceler senle,
Savaşa girmişim sanki elemle,
Derde düşüyorum her gelen günle,
Her gün ızdırapta, her gün dardayım.

Sevgi ne güçlüymüş böyle uzakta,
Kalbim bir pençede, kanım tırnakta,
Ruhum çilelerde, gövdem çarmıhta,
Bildiğim hiç yok ki; acep nerdeyim.

Yine gece geldi, uykulardasın,
Kimbilir ne rahat yataklardasın,
Tam bir mutlulukta, ferahlardasın,
Ben ise her gece işkencedeyim.

(MELEKLEŞMİŞ MERMERLER isimli hece şiirlerinden > 77-78/100)