Yine Öksüz Bir Cuma Şiiri - Ömer Tolgay

Yine öksüz ve mahzunuz bu cuma
Nimet eldeyken kıymetin bildik mi
Şükrettin mi diye sorsam ruhuma
Kaybedince kendimize geldik mi

Putlaştırdık heva ve arzuları
Ne bildik kendimizi ne kulları
Ormanları yaktık, bozduk yolları
Ekmeğimizi yoksula böldük mü

Havayı, suyu, denizi kirlettik
Hoyratça kullandık hep rezil ettik
Hani arzda mahlukata eşreftik
Kâinatı hiç ciddiye aldık mı

İnsan onurunu hiçe sayan biz
Kul, komşu, yetim hakkını yiyen biz
Fakir görüp Allah versin diyen biz
Anladık mı böyle mahpus kaldık mı

Mahremiyetmiş İstanbul, nasipte
Bu baharla irtibatı kesip de
Lale, erguvan, akasya küsüp de
Pişmanlıkla gözyaşıyla dolduk mu

Cuma vakti şöyle bir düşününce
İnşallah hayat normale dönünce
Minareden ezanlar okununca
Nasuhi tevbede karar kıldık mı

Cuma saati iş yeri kapansa
Camide müminler Allah'ı ansa
Çağdaş denen saygısızlık yapansa
Yaşadığı hayat mı biz öldük mü

Öğrensek artık kurala uymayı
Yaşlıyı, küçüğü sevip saymayı
Evde kal çağrılarını duymayı
Virüsten kurtulup da dirildik mi

Geçer bu günler inşallah yakında
Yeter ki ders al kendini sakın da
Kurtuluş fıtrata inkıyadında
Mesajın sırrını çözebildik mi
Ölenlere ağladık mı güldük mü
(10.04.2020, 13:00)