Oğluma diyorum oğlanlarım yerine,
Kızıyorlar bana.
Anne bu kim diye?
Bu, sizsiniz diyorum,
İki küçük melek,
Ya da iki delikanlı.
Ayıramıyorum ki sizi birbirinizden.
Öyle çok ki sevginiz içimde,
Karışmış birbirine.
Kızmalarım size
Oğlum diye,
Sevmelerim yine size
Oğlum diye.
İki, tek olmuş yüreğimde.
Tek olan yüreğimi
Nasıl böleyim ikinize?
Siz ikiniz;
Allah’ımın en büyük emanetleri.
Ne iki gözüm,
Ne iki elim,
Ne iki ciğerimsiniz.
Tek bir kalbimsiniz.
Yüreğim…
Her tik sen,
Her tak sen.
Ve benim,
Yaşama sebebimsiniz…
Kayıt Tarihi : 13.3.2007 14:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ne iki elim,
Ne iki ciğerimsiniz.
Tek bir kalbimsiniz.
Yüreğim…
Her tik sen,
Her tak sen.
Ve benim,
Yaşama sebebimsiniz… ****
Evlat sevgisi, annelik duygusu... Dünyada bundan daha kutlu ne olabilir ki...
Bir kalbi iki can yüreğe pay edebilmek, iki yüreği bir kalbin sıcaklığında bütünleyebilmek...
Nabzın her atışında onların sevgilerini bakışlarından hüzme hüzme bir yüreğe doldurarak, onlara daha sıcak bir sevgiyle kol kanat gerebilmek...
Annelik duygusu, evlat sevgisi bu...
Dünyada bundan daha kutlu ne olabilir ki, tasavvur edemiyorum.
Yüreğinizin sesi ve ilhamınız sağlık ve esenlik içinde daim olsun dileklerimle
Kutlarım kaleme can veren yüreği...
Sevgiyle kalın..Şiiirle kalın...
TÜM YORUMLAR (2)