Ferhat'la ben Muallâ'ya giderken düştük
Çok düştük üstelik
Hanife'nin düşü, Fatma'nın düşü
Öyle derdi Ferhat
Ahh o gülüş, Mualla'nın gülüşü
Her şeye değerdi
Ama Ferhat'la ben Muallâ'ya giderken
Hep düşerdik
Yollar uzardı, yıllar uzardı, boylar uzardı
Uzağına düşerdik
Mualla severdi aslında
Hem de çok
Sarılırdı uzun uzun
Martılara simit atardı
Bir daha sarılırdı
Martı simiti kapardı, bir daha
Ferhat'la ben o soysuzu izlerdik
Vapur dururdu
Ferhat'la ben düşerdik
Muallâ gözümüzden
Hiç düşmezdi.
Ali Aydoğdu
Kayıt Tarihi : 7.9.2023 20:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!