Yine Mi Karşılaştık Şu Yıldızlı Semalarda

Yine karşılaştık seninle, yıldızlı bir semanın altında, gecenin bir yarısı yürürken.
Biliyorum istemeyenlerden oldum. Sokaklarda,caddelerde,kaldırımların kenarına sönmüş lambaların altında, sessizce geciyorsun yanımda.
Hiçbir sey olmamış gibi sevgili...
Halbuki özlemlerinle doluydu içimdeki kandiller.
Sönmeye yüz tuttu, acı dolu tebessümlerinle,sitem dolu bakışlarınla, yüreğimi acıtıyorsun.
Şimdi,sönmüş bir umudun haykırışlarıydı, seninle böyle karşılaşmak istemezdim.
Ve seni bulduğum zaman,sadece istemeyen gözlerle yolunu çevir diyenlerden oldun.
Yine, mahçup gözlerle sana bakıyordum, gözlerim seni takip ediyordu; fakat zihnimde imgelerinle doluydu.Gitmedin çerçevenle hala burdasın...Yanımda!
Arkana dönüp bakmadın bile bana, aklından gectigime dair bir ipucu yoktur.
O an kendimi,Sarp kayalarda, uçurumun kenarında, kendimi intihara sürüklüyordum.
Sonra o kadar anlamsız şey gecti ki içimde,aynalara bakamaz oldum.
Yüreğim buz tuttu, ayaklarım beni taşıyamaz oldu,en kötüsü aklım durma noktasına geldi.
Bir an durdum,etrafıma baktım, kimsenin olmadığını farkettim, utandım, bir yerlere tutundum, olmadı.
Kolay değil, sokaklarda seni aramak, senin varlığın yokluğun arasında gitmek.
Biliyor musun? Hala tesir ediyor içimdekiler, yüreğime basa basa gidiyorsun gözlerimin önümde.
Öyle günlerim birikiyor ki,hep ızdırap dolu hep acı.
Öyle gecelere denk geliyorum ki,bir ben bilirim.
Ve hep hüznümü topluyorlar benden habersizler.
Neyse geçti işte, soğuk bir geceden arta kalanlar bu kadar aşk kokabilir.
Dikkatimi çekenlerde bir de metanet tutacak ay da ortaklıkta görünmüyordu.