Ömrümün gün batımına yakın
Yüzüme vuran,
Serin bir
Eylül rüzgarıydın sen!
Öyle tatlı bir esişin vardı ki.
İçimin ürpermesi hala geçmedi.
Neden sanki?
Neden sonbaharda değilde
Ben, ilkbaharken esmedin ki ?
Sen söyle!
Şimdi
Yüzümdeki tebessümden başka
Hangi çiçek açar ki tenimde?
Kayıt Tarihi : 14.9.2017 22:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!