Yine Meçhul Gemi Şiiri - Necdet Cemal Ocak

Yırt artık önündeki yoğun sis perdesini.
Topla, gel bizim kıyıya, bütün azametini.
Gel, gel ki göresin, ne kadar sevildiğini.
Gel ki, bilesin yıllardır beklendiğini.

Fark etmez, isterse atlastan olmasın yelkenlerin.
Önemli değil, ibrişime benzemesin halatların, iplerin.
Bize kadar gel, çürümüş bile olsa direklerin.
Gel ki göresin, bu halinle de var sevenlerin.

Senin için’ yaşlanmış’ diyorlar, iyice çökmüş.
Kalmamış ibrişimi, atlası, omurgası çürümüş.
Artık sevilmezmişsin, yüzünde çirkinleşmiş.
Yinede gel meçhul gemi, bizim eller özlemiş.

16.4.1984/İstanbul