Yine mecbur kaldım, yine kollarına sığındım dost geceler.
Beni ürkütmüyor artık zifir rengi gözlerin.
Ayazın, keskin soğukların değil bedenimi titreten.
Yüreğimde haykıran volkanın ızdırap külleri.
Yıldız renkli gözlerin ektiği sevda tohumlarından tutuşan özlem ateşi.
Yine mecbur kaldım, yine kollarına sığındım dost geceler.
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
