hayat
garip bir ironiydi benim için
çizgili pijamalarıyla pikniğe gelen
aile babasıydı
korkulu gözlerle bakan
küçük bir kızdım oysa
kardeşlerimde yoktu
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
oysa ki tezattı ruhum
sınırsız düşlerimde
yıldızlar biriktirirdim
her gece ay ışığında dans ederdim
yakamozu şal yapıp omzuma
bir yaz gecesinde
serseri bir bakışa ruhumu satabilirdim
düşlerde sadece düşlerde
.......
gecelerin içdeki gizi....tebrikler....saygılarımla.
harika bir şiir..kendimden izler bulduğum....güzel dizelerinizi kutlarım..tam puanlık...
ekrem bozkurt
yüreğinize sağlık....
Çok güzel bir çalışma güzel bir anlatım ve şaire has bir yorum
yüzyıl geçti yine ben bendim
hiç değişmedim
gidenlerin ardından ağlayıp
düşlerin duldasında
yine mavileri tutuşturdum
finali de çok güzel Birsen hanım kutlarım güzel bir şiir
www.mazlumzengin.com
Çok güzel anlamlıydı. Tebriker.
ironik sanırım bu çelişki bu toplumun yetiştirdiği tüm kadınlarda var..düşündürücü ve güzel tebriklerimle.....
Bu şiir ile ilgili 16 tane yorum bulunmakta