Nasıl da umutluydum telefonu açarken,
Yine kendi dünyamın içine attın beni.
Yüreğim ıslık çalan rüzgârlarda uçarken,
Bu sonbahar sabahı yine ağlattın beni.
Sonbahar rüzgârları yaprakları vuruyor,
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta