Yine lal oldum Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Yine sustum, sessizlik içinde kayboldum,
Duygularım kelimelere sığmadı, suskunum.
Gönlümde fırtınalar kopuyor sessizce,
Anlatamadım, yine sessizliğe gömüldüm.

Gözlerimdeki anlamı anlamadın belki,
Sözcükler yetmedi, yine sessizliği seçtim.
Bir bakışta anlaşılan duygularım var,
Ama yine de dilimdeki kilit açılmıyor.

Belki de hayat, sessizce yaşanan anlamlardır,
Söylenmeyen, hissedilen duygular vardır.
Yine sustum, kalbimdeki çığlıklarla,
Sessizce anlatılan bir hikayede kayboldum.

Bakışlarımda gizli, anlatamadığım ne var,
Sözlerim yetmiyor, duygularım bir nefes kadar.
Sessizliğin içinde kaybolmuşum yine,
Belki de anlamışsındır, belki de sadece benim.

Sükûtu seçtim çünkü bazen susmak iyidir,
Dilimdeki kelimeler yetmez anlatmaya bir şeyi.
Sonsuz bir sessizlik içinde gizli derinlik,
Gözlerimden anla, dilimde değil kalbimde söz.

Rüzgâr suskunluğumu çalar, dağlar dinler belki,
Ama içimde fırtınalar kopar, hiçbir dil anlatamaz.
Yine sustum, gönlümdeki sırları sakladım,
Belki de sessizliğin içinde bulabilirsin beni.