sen
labirent varyanta işleyen zaman
en uzaktan en yakınımın
palyoş ciğerine saplandın
skeç yaşamlara iz bırakırken
üzünç eğreti benliğimde
muzip bir çalgıcıya hüzzamdan
ince bir nağme ekledin
acıdı sevenlerimin iç pareleri
seni yinede sevdim ey yaşam
kirli günaha
son şeklini verdiğinde
ebedi durağan gidenimde
sevdam da koptu benden
bende koptum sonrasız kendimden
gerisi parodi
işlek cadde
teğet sanrılar...işte bu kadar
Kayıt Tarihi : 18.4.2011 10:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!