Yine Kokun Bende Kaldı Şiiri - Fatma Naz

YİNE KOKUN BENDE KALDI
Yine ayrılık rüzgarları esti.
Ve yine saatler vedayı gösterdi.
Sen gidince.................................. kokladım
Kokladım yine kendi kendimi
Hüzün terk etti bir sevinç.
Kapladı yüreğimi.
Dönüp geleceksin biliyorum............ Çünki!
Çünkü unutmuşsun kokunu.
Yine kokun bende kaldı.

Rüzgarlara koklattım.
Götürdü gül bahçelerine
Güller kıskandı kokunu
Bulutlara ektim ağladı bulutlar
Gözyaşı’nda sen vardın yağmurların
Aktın damla damla toprağa
Hani Yağmur biterde
Toprak tütsü tütsü kokar ya
Bu sefer
sen koktun
Buram buram buğusunda toprağın
Tutsak olup gölgene gittin.yine.............gittinn
Ama Yine unuttun kokunu
Yine kokun bende kaldı.......bende

Veda etmeden gittin
Sitem kahır etmeden
Kaldırıp başını elveda demeden
Sadece bir tebessüm vardı gözlerinde
Bir tebessüm
Bana güle güle derken....
Artık biliyorum
Bile bile unutuyorsun kokunu bende
bile bile
Beklerken döneceğin anı bütün yüreğimle
Kendi kokun olsun
istiyorsun
kendi kokun üzerimde
Bile bile unuttun yine kokunu
Bile bile bende
Yine kokun bende kaldı Birtanem :)

fatma naz