tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Yalnızlığımı bir başıma fethetmeliyim.Kendimle mutlu olmalıyım,yoksa kimseye verecek bir şeyim olamaz...
En büyük ve çaresiz yalnızlıktan bahsetmişsiniz. Umarım o ruh halinden kurtulup neşe ve hayat dolu dizeler yazmaya başlarsınız... Sevgiler...
''kimse yokken çekilir değilmişim ....madem kimsen yok içinde ne gidicem sana.''....
Aklımda çekip gitmeler var şu günlerde...
Tüm yolları tıkadığımı zannederken bir film afişinde gördüm gitmelerimi...
Onları da yok edemem ki...
Her şeyi silsem, yok saysam neye yarar?
Çekip gitsem buralardan...
Çekip gitsem her şey geride mi kalacak?
Tüm yükümle gideceğim aslında farkındayım...
Kendimle...
Kişiye kendinden daha büyük yük yoktur sanırım...
Kendimi bırakıp gitsem...
Mümkünse gitsem...
Bütün gitmeler gelmek içindir....Kendinizden gitmeyin siz kendinizle varsınız evde biri olsa da olmasa da içinizdeki evi elbette doldurursunuz!
Yüreginize sağlık, sevgiyle
ben de uzun zaman sonra yolumu kısaltarak gittim eve ama ne kadar hata yaptığımı anladım ve anladım ki insan kalablık içinde de yalnız kalabiliyor. Bu ailen de olsa ve yine anladım ki eve geç gitmeli kendi yalnızlığımla kalmalıyım.
size gelince süpersiniz...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta