Ne zaman hava kararıp güneş batsa
ben eylül sanarım
lor ışıkları yakarım
kimseler bilmez yüreğimdekini
biraz ben biraz sen olurum
ölüm uykusuna dalarım
öylece geçiştiririm o karanlık ve ıssız geceyi
yarım yamalak hayat soğuk bir beden
sabah olur özleyerek uyanırım
eylül telaşında
aklıma rüyalarım gelir
koca bir deniz
birde allı pullu gemiler
duvarda kırık bir ayna
içinde boy boy resimler
içimde korku mapus,tayım sanki
dört tarafım kara duvar
ne rüzgar esti ne güneş doğdu
eylülün içindeyim ama nefes alamıyorum
aklıma sen düştün
boncuk boncuk ter bastı
kışta yazda baharda eylülde sizin olsun
beden yorgun gücüm yok bağrım kara taş gibi
ben hayallerimi geçmişimi birde çocukluğumu istiyorum
ben zamanımı geçen ömrümü geri istiyorum
ama ner,de
bak eylülde bitti gençlikte gitti yine kaldık,mı hayallere...
Hüseyin YANMAZ
26/09/2020
Kayıt Tarihi : 30.9.2020 13:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!