Yine İstanbul Şiiri - Umut Kadıköy

Eyyy ! Asya ve Avrupa’yı kalbinin ortasından ayıran Konstantiniyye Gönlümüzün bir yarısını o yanda, bir yarısını bu yanda bıraktın Boğazımıza düğümlenen acılarımızı, aldın götürdün serin sularınla Sularınla, surlarınla gene de yaşayacaksın sür’a üflendiğinde bile Sen eyyy ! damarlarımızda coşkun akan mavilik Martıların serin yuvası, derya kuzularıyla karnını doyuran anası Rüyalarımızın prensesi, gönlümüzün güldanesi Sallanan tekneleriyle sarhoşluğumuzun pervanesi Fatih mi seni fethetti sanıyorlar Bu kadar güzel, bu kadar narin olmasaydın Bu kadar alımlı ve bu kadar engin Hangi fatih dönüp bakardı sana Usanır mıydık maviliğinden bunca sene Ve şimdi yeniden yazsınlar tarihini Söylesinler bakalım, kim kim’i fethetmiş?