Yine İlk Günkü Gibi Güzelsin

Şu karanlık dünyamda
İlk günkü güzelliğine akıyor bakışlarım.
Nideyim,nerelere gideyim.
Gözüm görmeden de,
Sevdanla boyandım.
Ah o göz süzmelerin olmasa!
Nasıl yandım aşkının narına.
Göstermeseydin Rabbim onu.
Unuttuğumu sandığım ceylanı..
Şaşırdım hiç kaybetmediğine masumiyetini.
Daha dünkü gibi derdim depreşti.
Sevgim kanatlandı,
Çağlayan oldu gözyaşlarım.
Senin çocukluğumun düşmanı olduğuna içerledim.
Kızdım, ama geri utandım.
Derdimi içime gömdüm.
Mert ve delikanlı olsan. dedim kendi kendime.
Madem unuttun O’nu
Namertlik etme.
Dönüp de bakma.
Kalbini yakma.
Pişmanlıklara salma, kıyma! ..
Hakkım yok ey sevgili,
Gizli sevgili…..
Sana kahretmeye,
Gözlerimle suçlamaya.
İncitemem ki seni.
Çocukluğumun aşkıydın.
Uçarılığımın kurbanıyım.
Ben ne yapayım sevgisiz,sevdamsız.
Şimdi olacaktın
Dizimin dibinde.
Gülüşlerin seyre doyamadığım,
Gözüme güvenemediğim
Ne çare, seni sana emanet ediyorum.
Ey sevgili, gizli sevgili…
Ya o çocuklar kimin eseri…
Allah şahit ya,
Düşmanım olsan yeryüzünde,
Sana sevgim yine bin katlı.
Eylül 2008