Bulandı yine yürek nehirlerim, gönül gölüm,
Efkar bastı işte şafağa beş kala yeniden,
'Vakit tamam diyor' Şair oradan çığlıklarla,
'Her gelişin bir dönüşü var' diyerek...
İhanetin en görkemlisi kendi ihanetlerimdi,
Kimseye değil bebeğim kimseye, kendimeydi,
Bir engerek kadar zehirli, acımasızdım,
Kimseye değil canım kimseye, kendimeydi...
İhanet işte budur...Kendine ihanet buna denir,
Öyküsünü yazacaksa şiirlerde birileri,
Ben yazmalıyım, anlatmalıyım sevdalı acılarla,
Kendine ihanetin Şiirini ve öyküsünü...
Bir insan kendine ihaneti nasıl yazarki,
Kelimeleri seçebilirmi koyabilirmi yerine?
Anlatabilirmi? saçmalıklarını, yanlışlıklarını,
Zordur, ama yazılanların adı kendine ihanettir.
Bayram KARAALİ
01.02.2002
Kayıt Tarihi : 8.3.2002 03:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!