Bugün yine hüzünlerdeyim
Duydum bu sabah ölümcül depremi
Yetişsin hemen Rabbimin keremi
Yanar içimde annemin özlemi
Dayayıp ısınırdım anneme sinemi
Şimdi onulmaz hâllerdeyim
Duyuyorum kadının çığlığını
Yazık poyraza gelmiş bir yanı
Hiç var mıdır uzaktan arayanı
Görmedim böyle yürek dağlayanı
Öylesine hüzünlerdeyim
Şu kadın ki hatırlatır annemi
Geçer mi hiç o günlerin elemi
Var mı yalan alkışların önemi
Çıkılmaz selden alsan da önlemi
Bu gidişimde önlerdeyim
Demiştim ya bir garip Arifî’yim
Söyleyin şimdi nereye sineyim
Kimsesizlere sımsıcak sineyim
Sanılmasın unuttuğum dündeyim
(08.03.2010 11:00-Adana)
Arif TatarKayıt Tarihi : 8.3.2010 11:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hep gönlümüzde vardı isimsiz kadınlarımız... Annemiz... Bacımız... Özlemle yanardı gözlerimiz... Bir acı rüzgâr eser... Bütün yolları keser... Ya, o acıtan depremler? !
Sevgi gerçek olunca, bir ana bir yar... Bulunmaz böylesi sevgi arasan da diyar diyar.
Sevgiden kaynaklanır benliğimizin en sıcak yanı, sevgi olmalıdır dost, insan kılan insanı... Kutluyorum, Tam puan / Antolojimde...
Abdulvahap Yıldız
severek okudum, Yüreğinize kaleminize sağlık,
tebrikler.
TÜM YORUMLAR (45)