Yine hüzün dolaşır kapımda
Rüzgarın sesi ürkütür yalnızken beni
Senin yokluğuna dayanamam
Biterim bir mum gibi
Yokluğunda yalnızlığımda yaşayamam ben
Sensizlik günlerine alışamam ben
Veda sahnelerinde oynayamam ben
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta