Yine Hüzün Şiiri - Ömer Ferdi Dil

Ne delmek mümkün,ne geçmek.
Dağların eteğinde,tükenir ümitleri...
Kavurur çöller dağılır yeryuzune külleri,hayalleri.

Bir titreme sarar ruhunu ve bedenini,
özlem ateşi sarınca gün ve gecelerini.
Çöllerde güneşin altında üşürmüş
sarmayınca o  yar kalbi,

Kalpten düşermiş zalim sevgili.
Düşerken yakıp geçermiş,
Gönülde, sevgiden şehirleri.
Kim teselli ederki,boynu bükük gül kokulu şiirleri.

Delinmiş,hüzünler denizinde gemisi
Saçılmış sulara mahsun düşleri.
Ağlatır hali beyaz ve kırmızı gülleri.
Kaf dağının ardinda,masallarda kalmış 
Gülüşleri

 Binlerce ok yere,düşürmezde
Tüketir ömrünü yarin bir sözü
Canını verirde yine ,değersizdir,
 Gözlerde,  aşkın şehidi.