Yine Hicran Şiiri - Lokman Hamitoğlu

YİNE HİCRAN

Yine gulyabaniler üşüştü başımıza,
Yine masunlaştım
Yaşamak hicran,
Arş’u ala hicran...
Sonbahar yaprağı gibi savruluyorum.
Tüm aczi yetimle BARIŞ’ ı arıyorum
Rüzgara inattan değil
İnsanlığım gereği sevgi ekmek,
Kardeşlik biçmek istiyorum.
Ama olmuyor!
Kurtlar anayasası güzelliğe musallat:
İlle çirkinlik ekecekler!
İlle nefret ekip,
İntikam biçecekler!
İlle beni öldürecekler!
Beni zaten öldürmüşsünüz!
Bayrağım üzgün,
Toprağım garip,
Camim ezansızken yaşadığımı mı sanıyorsunuz?
Ve yaşayacağımı mı? ! ?

Lokman HAMİTOĞLU