Bu kadeh,bu insan,en büyük akıl eserindir,
Yanaklardaki bin aşk dolu buse senindir,
İlk önce yaratırsın onu,sonrada kırarsın,
Bilmem ki bu iş,hangi sapık desticinindir.
Bana her an bir kadeh şarab sununuz,
Ölmüş bedenime yakut rengi vurunuz,
Yıkayın tüm bedenimi şarabla,meyle,
Tabutumu,bir bağ kütüğünden oyunuz.
Geçerken yolum,rastladım bir desticiye,
Balçıkları karmaktı işi,durmadan,biteviye,
Görür mü? kör olan,anladım işin iç yüzünü,
Babamla dedem,dolmuştu çamurlu ellerine.
Asi kulunum hani, rızan nerde senin,
Zindana dönmüş gönlüm,aşkım nerdesin,
Cennet herkese,cehennem mi kader bize,
Öyleyse, lütfunla,rahmetinle,söyle nerdesin?
Kayıt Tarihi : 11.7.2005 17:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Osman Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/07/11/yine-hayyam-geldi-dilime.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!