Ne güzel esiyor yine güz rüzgârları
Limonata misali
Şu tatlı güz rüzgârlarından biri
alsa da beni o ılık yelleriyle
ta uzaklara savursa diyorum.
Sevdiğim yerlerine canım İstanbul’un
Şimdi ne güzeldir kim bilir
Ağaçları sararmaya yüz tutmuş yapraklarıyla
Maçka parkı, Dolmabahçe, Yıldız sarayı, Adalar
Kıyısında durup,
Kafam da hafif dumanlı
sularına baksam akıp giden boğazın
Bir gemiye binip Emirgan’a gitsem sonra
Yeni, yeni lezzetleniyor ya balıklar
Anadolu kavağında bir sofraya otursam
Ömrümden giden bir güz günüyle
Vedalaşsak dostça gün batımında.
Kayıt Tarihi : 20.10.2007 23:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)