Yıllar önce güle oynaya geldiğim bu şehire
Yıllar sonra ruhu kaybolmuş bir kadın olarak bakıyorum gün doğumunda
Ait olamamak içimdeki en derin sızı bu şehirde
Kayboldum bulamıyorum seni
Böylesi ömür süren hüzünle yaşanır mı ?
Ya anılarım olmasaydı ne yapardım bu buz gibi şehirde yüreğimdeki uçsuz bucaksız yalnızlıkla
Kum saati misali akıp giden gençliğim ve yitirdiğim gülümsemem
Sahi ne çok severdin gülüşümü
Yanağımda ki gamzeyi en son ne zaman gördüm hatırlamıyorum
Bu şehir çok yabancı sevemiyorum
Çok özledim gelemiyorum...
Bahar Yilmaz
Kayıt Tarihi : 29.5.2017 22:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bahar Yilmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/05/29/yine-gun-dogumu-yine-aklimda-sen.jpg)
Bildiğim bu sokaklar artik bana yabancı
Halbuki bu sokakta girmiştin yüreğime
Dalgalansın isterken yüzümde gür saçların
Titretirler içimi bir sazın bam telinde..
...
Hayatlar farklı olsada hepimizin sızısı aynı. Tebrikler güzel şiirdi
Oysa siz tebessüm ettiğinizde bahar gelir peşiniz sıra. Adınız Bahar... Olsun o kadar.
Saygılar.
TÜM YORUMLAR (3)