Yine gönül bir kötüye dağlandı

Yalan tarlasında yılan ararken
Gülün kabuğuna insan sararken
Paraya tamahsız ölüm kararken
Yine gönül bir kötüye dağlandı

Gönül bahçesini derya sananlar
İnsan ateşinden gülden yananlar
Kötülüğe merhem dilde saranlar
Yeni gönül bir kötüye dağlandı

Tutuşur bağrımın kabri tutuşur
Sevdam yaralansa çölde yatışır
Dereler kesilse ummana katışır
Yine gönül bir kötüye dağlandı

Aşkın türküleri mecnuna hastır
Leyla gözlerinde dikendir pastır
Ferhat şirininde ömürlük yastır
Yine gönül bir kötüye dağlandı

Omzuma turlayan serseri kurşun
Beni çekiştiren karşımda dursun
İsterse kalbime bir tokat vursun
Yine gönül bir kötüye dağlandı

Sonunda zalime eğilmez başlar
Sevdadan tutuşur aşk ile yaşlar
Adam olmayanı bu düzen taşlar
Yine gönül bir kötüye dağlandı