İçime sığdıramadığım
Acı buruk bir özlem var yine
Gün içinde iş, koşuşturmaca
Geçiyorda bir şekilde
Gece ile birlikte
kararıyorum bende
Sonra, bir dünya
yaratıyorum kendime
Ve sen doğuyorsun
o sevmediğim karanlığa
Yıldızlar doğuyor içime
Işıldıyor her bir yanım
Gizlerime koyup başını
Akıyorsun gözlerime uzun uzun
Saçlarını okşuyorum
Hiç konuşmadan usul usul
Ve hafızama kazıyorum seni
Gün doğarken kaybolursun diye
Bak yine, tamda en güzel yerinde
Tek bir kelime etmeden
Dönüpte, ardına bile bakmadan
Yine gittin sen
İçime sığdıramadığım
Acı bir özlem bırakarak.
Kayıt Tarihi : 12.5.2013 15:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!