Yine Gittin Şiiri - İsmet Develioğlu

Yine Gittin

Yine gittin biliyormusun
Önceki gidislerinde nefessiz kalıyordu ciğerlerim
adeta iki şak oluyordu kalbim
Bir yararı senle gidiyordu
Bir yarışı bende kalıyordu
Sıfıra iniyordu sensizliginde nabzım
Pınara dönüyordu cemalini şafaklayan gözlerim

Oysa şimdi çok şeyleri aldın benden
Sana olan bağlımlılığımı
Sana olan sadakatimi
Sana olan sevdamı bitirdin biliyor musun.
Şimdi yine gittin
Sanki sararmış bir yaprak düştü bedeninden
Sanki hışvalarım sürüklendi ufacık bir sel ile
Çör çöp gibi ettin değerini yanımda

Halbuki sana kurban bir can vardı
Halbuki sana hayran bir kalp vardı
Gömdün onları zamanın derinliklerine
Olamadın bu mecnuna bir Leyla
Olamadın bu ferhatına bir şirin
Öyle yaraladın ki beni
Öyle zalimce vurdun ki pençeni
Yok ettin içindeki o devasa sevgini.
Demek ki bir insana canını vermesini de bileceksin
Koyu verip salıvermesini de bileceksin.

Ne ayakkabı oldun uydun ayağıma
Ne elbise oldun oturdun bedenime
Pişman ettin sadece seni ölesiye sevdiğime.

Bu tercih senin ise selametle git derim
Bir başksıysa sebep intizarı ederim
Yataktan yatağa turlasın derim
Kucaktan kucağa dolaşsın derim
İki cihanda da gülmesin diye hep beddua ederim.

08.6.2019
23.03