Ladik’in buz tutan soğuğunda
Beni üşüten tek şey yokluğundu
Her yeri uğultadan rüzgarında
Beni korkutan gelmeyeceğini fısıldamandı
Buzlar en sivri haliyle sarkarken
Terkedişin kadar acıtamaz beni
Titretemez hiçbir soğuk sana bakarken
Ümitsizliğin kadar yüreğimi
Yalnızlığın en alasını yaşatan soğuk değil
Kalabalıklar içinde yalnız bırakan sensin
Herşeye göğüs gerde bir kıza eğil
Bu büyük acıyı yaşatıp gidensin
Tekrar görüşeceksin benimle ne kadar acı
Giydirip de aşk denen o tacı
İçirip de sevgi denen ilacı
Yine gidersen diye korkuyorum
Yaşattığın acılar dinmek üzereyken
İçimde yanan ateş küllenmek üzereyken
Tekrar korları alevlendiripte
Yine gidersen diye korkuyorum
Kayıt Tarihi : 13.5.2005 13:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Orhan Kaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/05/13/yine-gidersen.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!