Yine Geniz Yangısı Yine Aynalara 6-9

Soluğunun izindeki bu kaygısızlık
Geciken uykuların kokusundan olsa gerek

Dingin dumanlar gördüm bir zamanlar
Şah damarımı öpmeye koşarlardı bana
bıraktıkların/

Onları kimseler bilmezdi
İkimizde gizli saklı duran eşyaları
Parıltıları,düşüp parçalanan
Sularda uykuya dalardı kristallerin

Ben o saatlerde nerede olurdum,
diye sorsam
Bulutlar serpilirdi yeryüzüne
Ve yokluktan doğduğumu
Fısıldardın ellerime.

İzlerinin peşi sıra
dingin küheylanlar koşturdum bir zamanlar
Kükreyip dururken kollamazdım onları.

Son günleri yaklaşıyor nisanın
Ardından kendi çalıp kendi şakıyacak
son mayıs mı gelecek yoksa

Biraz topla kendini
Gözlerini sakla çapkın harflerden
Eksiltili bir denizin en kuytu yerine
Salıncak düğümleri at ve bekle/

Sana
Tükenmekte olan fecrimizin
Sevda üzre korlaşan
Son şarkılarını sunarken susacağım.