Yine Gelmedin Şiiri - Mehmet Kaplani

Dolaştım adım adım
Bu şehrin sokaklarını
Çıkmazlarında bıraktım yalnızlığımı
Her köşe başında bekledim
Öylece bekledim
Hep bekledim
Ölümüne
Sen yine gelmedin ey sevgili
Yokluğun yüreğimde bir hançer oldu,
Acıdı her bir yanım
Hep kanadım
Oysa bu kaçıncı bekleyiş
Bu kaçıncı gelmeyişin
Yokluğunun dalgalarının
Göğsümü bu kaçıncı dövüşü
Bu kaçıncı yangını yüreğimdeki ateşin
Sen uzakların pençesinde
Ben uçurumların eşiğinde
Sen tatlı bir rüya en derin uykularda
Ben
Sevdalara mezar olmuş yollarda

Zamanı yumak yaptım boyuna sardım
Bunca yıl bekledim gelirsin sandım
Umudun eşiğine serdim yatağımı
Ama bir an olsun çıkmadı dışarı
Kulaklarımda hep o ses
Tenimde hep o titreyiş
Ruhumda hep bir bekleyiş
Sen yine gelmedin ey sevgili
Ne şiirlerin tadı kaldı ne ezgilerin
Ne baharın tadı kaldı ne güllerin
Rüyalarını görmez oldum uykuların
Yıldızlarını saymaz oldum gecelerin
Bakmadım hiç tadına mutluluğun
Sen gideli
Öylece bekledim
Hep bekledim
Ölümüne
Ölümü koydum ancak senin yerine
Sen yine gelmedin ey sevgili

mehmet kaplan