Yine Geldim Şiiri - Özdemir Koca

Bir yumrukta dokuz dağı yıktım yıktım yine geldim,
Bir göz ettim bin ormanı yaktım yaktım yine geldim,
Kusur arar gözle kaşta, Beynimle kalbim hep savaşta,
Daha taze yedi yaşta göğe çıktım çıktım yine geldim.

Omuzuma dert yükledim, akarken damardan kanım,
Beyde, paşa da bile yoktu benim görkemli ihtişamım,
Dokuz gezegeni pazarda sattım sattım yine geldim,
Daha taze yedi yaşta göğe çıktım çıktım yine geldim.

İnanmazlar belki bana Kartalı koydum boş çuvala,
Yoldum tüylerini saya saya, benzettim kara tavuğa,
Akıl kurdu birden dürttü görmediğim büyük düştü,
Daha taze yedi yaşta göğe çıktım çıktım yine geldim.

Sormayın bendeki beni yaktı söktü dağıttı dengemi,
Bir ovaya saldım bedeni yattım yattım yine geldim,
Bazen ırmak oldum coştum, bazen sel oldum taştım,
Daha taze yedi yaşta göğe çıktım çıktım yine geldim.

Deprem oldum yer salladım, rüzgar oldum dal salladım,
On ilini yıktım doymadım baktım baktım yine geldim.
Sanma durur deli gönlüm, huysuz kudurur şu gönlüm,
Daha taze yedi yaşta göğe çıktım çıktım yine geldim.

Güneşi yakıp söndürdüm, Dünyayı zifire döndürdüm,
Ölüme de karşı durdum öldüm öldüm yine geldim,
Sabır taşı yolda çatladı, kaç at yoldan dönmedi çatladı,
Daha taze yedi yaşta göğe çıktım çıktım yine geldim.

Özdemir der her dem sustum, sustum ki yürek konuşsun,
Nice sevdalara şahit oldum, kustum kustum yine geldim,
Boşaymış anladım emek, emek çekmek zahmet demek,
Her aşığa sevda gerek, seçtim seçtim yine geldim.