Yine geldi kış Şiiri - Sinan Bayram

Yine geldi kış
Yine aç ve kuru insan
Yine gam ve keder
Yine dışar da isyan

Köz içmiş gibi
Kan kusuyor varlık
Toprakta diken gibi
İçeri yanık yanık

Gül uzaktır kokusundan
Sürgün sayılır güzellik
Yeryüzü sanki zindan
Bunun adı kimsesizlik

Can çekişiyordur şimdi
Kalmışsa zerre insanlık
Ya bir trafîk lambası altında
Ya da bir kuytu köşe çıkmazında

Boşluk bu uzar gider yokluk içinde
İnsanı sarar bir bilinmezlik
Fakir aş ister garibim açlık hissiyle
Kimsesizim diyor ah bunun adı kimsesizlik