buz gibiydi kucağımda
nabzı dinmiş
gülücüğü kalmış yüzünde
yurduna özlemi
halbuki
yürüyerek çıkmıştı evden
hüzünle binmişti uçağa
hüzünler dolusu indirdik
tabutundan musallaya
ekim soludum yine
iki bin ikiden kalan
güz yaprakları gibi
sarardım birden
boşuna mıydı
kucak dolusu sıcaklığı
bir varmış bir yokmuşsa
kocaman bir yalanı dünyanın
bulutu gözlerime sinmiş sevincin
yüreğimde çığlık dilimde başkaldırı
yine geldi güz
sökerken ciğerimi
100911denizli
Kayıt Tarihi : 13.11.2011 15:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!