Yine Gel Rüyama Şiiri - Hanım Gemici Üzel

gecenin hicran yarası ah yar doldu gönlümde gecenin mahzunlugu ah yar düştü gönlüme hıçkırıklar bu ne böyle hıçkırıklar ah yar dügümlendi yine bogazıma yalnızken nefes alamam ah yar gönlünden gönlüme yine senlen dertleşmek geldi içimden gönlümden geçenleri bilsen gönlüne gönlüm gönül koydugumu evet gönül koydum gönlümü yüregimde hicran yarası çocuklukta kalan hicran elin elime deydigi an ceryan çarptı sanmıştım otuz yedi sene o ceryan yaktı benim gönlümü pareledi gönlümü haberin olmadı yanımdayken el ele tutuşamadık gönlümüzün sefasını süremedik şimdi ah çeksemde karşıki daglar yıkılmıyor gönlümde canım benim yıkılmıyor yıkılan benim gönlüm sen giittn kalanlara yardımcı olsun cenabı mevlam denizlere aktı göz yaşımda gözümde hicran gönlümde yin akşam hüzün gecenin zalimligi yalnızlık sensizlik gözlerimde görmez oldu bliyonmu senle biraz dertleşirken yaşlılık artık bu ömürde böyle gönül yaralı geçti gönlümde yaralı bıraktın yaralı canım benim gönlümü yaşayamadım neyse aglasamda karaları baglasamda faydası yok artık gönlüme yolun sonu görünüyor vakit tamam kara toprak onuda bulursam ne mutlu banak gurbeti bitirdim derken tekrardan gurbet gönlüme yazıldı gönlüme ömrümün son deminde gurbet içinde gurbet haberin ola sende rüyama gelip dertleşiyorsun ya yine gel bende sana yazarım arada bir yazamazsam zaten anlarsın yanına geliyorumdur merak etme bel ki belki orda mutlulugu paylaşırız kim bilir ki