Yine Gece Yine Karanlık

Yağız bir küheylan içimde
Osmancıklar fetih heyecanında
Beyler yedi iklim dört düvel hesabıyla
Hünkar olmakta
Alnı ak yiğitler sonsuz hürmet ve edeple
El pençe divan durmakta.
Yavuzlar taşımakta kutsal emanetleri
Yedi düvelden özlere...
Yanmakta köz olmakta yürekler
Heyecan fırtınasında

Seni yazmaya başladı kalemim
Önce gözler gözlerin geldi aklıma
Sonra tatlı sözlerin
Sonra uğurlayış seni
Nasıl da gitmiştin uzaklara
Ne götürmüştün azık olarak
Gözlerindeki umudu
Sevgiyi sevdayı
Birde yüreğimi götürmüştün

Sevgiyi yazmaktı niyetim
Dünyadaki nefrete inat
Dünyadaki hasede inat
Kötülere kötülüklere inat
Sevgiyi yazmak...
Dışarısı yine gece
Yine karanlık
Yine sıcak
Yine hüzünlü....
Gücüm yettiğince
Elimden geldiğince
Dilim döndüğünce
Yüreğim elverdiğince
İçimdeki coşku fırtınası ile
Seni ve sevgiyi yazacağım
Yazacağım.Bundan..Böyle..De..

Necmiye Sarpkaya