Yine gece, bir sığınak değil, bir derin kuyu,
Herkesin gürültüsü kesildi, sesler artık suskun.
Ben bu dipsiz kuyuda, kendi kendime bir uyku,
Zamandan ve telaştan kopmuş, tek başına vurgun.
Her şeyden ve herkesten ırak bu duvarlar buzdan,
Bu yalnızlık benim mabedim, benim de sonsuzluğum.
Ah, Günebakan! zamandan bezmiş,
Güneş'in adımlarını sayar;
Gezginin yolculuğunun bittiği yerin,
O parlak diyarın peşinden koşar;
Genç adamlar tutkudan sararıp solar orada,
Devamını Oku
Güneş'in adımlarını sayar;
Gezginin yolculuğunun bittiği yerin,
O parlak diyarın peşinden koşar;
Genç adamlar tutkudan sararıp solar orada,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta