Ay karanlığı aydınlatıyor
Ay ne kadar aydınlatabilir
Sen yüzünü göstermedikçe
Sessiz her taraf sessiz
Kalp atışlarımın gümbürtüleri
Bastırılmış ağlayan bir kadınla
Açlık boylu boyunca
Tüm vücudumu kaplamış
Aşkın açlığıyla savaşıyor
Gözlerim kapanmak üzere
Nice açık sanılan gözlere inat
Takatim kalmamış kollarım yorgun
Ayaklarım dile gelmiş isyanda
Alışkın bu beden acıya ve hüsrana
Çaresi yok gece olunca ağlayana
Sessizlik öyle gürültülü ki
Sağır ediyor insanı inadına
Sessizlik kahpe acıları duyuruyor bize
Gece ile sessizlik birbiriyle arkadaş
Para oldu mu kimse dinlemez kardaş
Tenim sıcacık nefesin gibi
Rüzgar yine getirmiyor senin kokunu
O da kalleş
Nice hüzün koklatıyor bize
Ay yine sessiz
Olan biteni izliyor öylece
O da kalleş
Nice katillerin yolunu aydınlatıyor
Sessizlik kalleş rüzgar kalleş ay kalleş
Hepsiden de öte gece kalleş
Göstermiyor bana senin yüzünü
Kayıt Tarihi : 25.4.2021 01:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!