Yine gece Şiiri - Aykut Kayadevir

Yine gece
Sonsuz hüzne bürünmüş bir karanlığın sesi bu
Yağmuru almış ardına vurdukça vuruyor.
Bitmeyen bir çığlık yalnızlık
Kulaklarımı tırmalıyor.
Bu gecenin bir sonu olmalı
Karanlığı bitiren bir güneş değil
Aradığın kalp yanında atmalı.
Yine gece
Canıma kast etmiş insanlar
Yalnızlığımı fırsat bilmişler sanki
Zaten gece üzerime çökmüş
Kimse beni anlamıyor ki
Yolum yok ışığım sönmüş
El yordamıyla ezbere yürüyorum
Ardımda bir umut yok sanki sonuma gidiyorum