Yine Gece Şiiri - Kürşat Kılıç

Yine Gece
Uyku bile uyuyo seni düşünürken
Gece susuyo, yıldızlar gidiyo uzaklara
Ay seni aydınlatıyo bi tek gönlümde
Ağaçlar böcekler önünde eğiliyo aşkımın
Sensizlik senin için ağlıyo seni düşünürken
Yine gece ve sonu gelmeyen hüzün...

Yine Gece
Gözyaşlarımın şiir gibi döküldüğü vakit
O korkak karanlığın üstüme üstüme geldiği
Kalbimin kanrevan içinde kaldığı vakit
Yalnızlığımın cellatlığıma sulandığı
Kalbime gömdüğüm anılarımın canladığı vakit
Yine gece ve sonu gelmeyen hüzün...

Yine Gece
Kıvranıyorum yatakta, aşkın öyle acıtıyo ki canımı
Şu sol yanım öyle ynıyo ki, yanardağlar patlıyo sanki
Şu koskoca sünya öyle dar geliyo ki, boğuluyorum sanki
Aşk akıtıyo zehirli kanını
Sersemliyorum, azrail geliyo aklıma, sensizlik geliyo
Yine gece ve sonu gelmeyen hüzün...

Yine Gece
Yokluğun varlığımın bir parçası oldu artık
Aşkın ruhumun bir parçası oldu artık
Kara sevdan eritsede mumndan bedenimi
Sensizlik benliğimin bir parçası oldu artık
Yine gece ve sonu gelmeyen hüzün...

Yine Gece
Gülleri kıskandıran ay yüzün geldi aklıma
Güneşi yakan o gözlerin geldi
Beni benden alan gülüşün geldi aklıma
Ve. Ve şu iki yüzlü yarı karanlık, yarı aydınlık
Kahpe dünyayı durduran feryadım yükseldi arşa
Yine gece ve sonu gelmeyen hüzün...

Yine Gece
Uyku bile uyuyo seni düşünürken
Gece susuyo, yıldızlar gidiyo uzaklara
Ay seni aydınlatıyo bi tek gönlümde
Ağaçlar böcekler önünde eğiliyo aşkımın
Sensizlik senin için ağlıyo seni düşünürken
Yine gece ve sonu gelmeyen hüzün...