yine geç kaldım...
uyku benden önce dalmış rüyaya,
sabahın peşinden koşarken geceye,
vardığım yerde seni bulamadım.
yine geç kaldım ve sen çoktan yoktun...
hayat yetişmekse sürekli bir şeylere,
sürekli yakalamaksa en ileriyi
yorgunluğun da hatrı kalmamış...
ve yine geç kaldım...
ecelim beni, öldüğüm yerden almamış.
Kayıt Tarihi : 5.12.2013 02:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!