Yine Gaspar ! Bizlik Dünya Şiiri - Aykut ...

Şakağımda bir namluyla gaspar
kenetliyorum levhaları alevli bir çelenge
neden titremiyor ellerim gaspar
mezarlar verirken renklerini çiçeklere.

biz başka dünyadalardan geliyoruz
bambaşka düğünlerden yol bulmuşuz bu tabuta
henüz yaman hudutları geçemeden gaspar :
fırlatılmışız kayıp otobanların öylece kenarına..

neden yokuşundur bu asfaltlar?
neden valslerin yokuş yukarı?
hangi kanın zehrinden çalıyorsun çelişkiyi
kopar uykularımdan akrep ışıltılı rüyaları

bak
düşlerimin pıhtısını deliyorum kanatarak
göz çukurlarımın kenarında dolunaylar eşantiyon
ıssız bir yerdeyiz seninle in cin bir yerdeyiz
kundağımız karanlığın figürünü buğuluyor

Sokakları karışlarken seni iyi hatırlıyorum
yolsuz muavinlerden geçiyorduk şırıltıyla;
yakıyorduk bağrımızda fosillenen bir geceyi
şimdi seni bütün kız babalarına övüyorum.

ve şimdi
bir kömür tomurcuklanıyor gündüzün göğümüzde
bir kömür bulutu yağıyor üzerine karların
sonsuzca daraltıyorum ormanlarında soluğumu

herkesin nesi var böyle gaspar ?
ne kadar sır tutabilir bu yarasalar çeperlerinde?
yaman sövgülere muhatap
dublaj kaçağı bir cümleden
yarım kalan zehirleri zerkedip de sohbetlere.

"hayat müşterek bir imkansızlık" oluyor gaspar
-namluyu hızlıca çekiyorum şakağımdan..
yokuşumdan alışık olmadığım bir açıyla koşuyorum
sahaflar, kepenkler vaktimiz hep dar.

şimdi ölüm
tam da burada

bir mezarda
gaspar!

"şimdi ölüm"
tam da burada

"eşsiz bir deneyim"
gaspar!

2023 sonları